DEHB görülen kişilerin, kendilerini yatıştırabilmek için alkol ve uyuşturucu maddelere, yasadışı ilaç kullanımına daha yatkın oldukları bilinir. DEHB görülen bireylerin görülmeyen bireylere kıyasla bağımlı olma olasılıkları daha fazladır. Dr.Hallowell ve Dr.Ratey’nin araştırmalarına göre DEHB Sendromu olan ve bir uzman tarafından tedavi görmeyen bireylerin %50 ye yakını bağımlı olmaktadırlar. Bu orana yemek ve takıntılı davranışlar sergileyerek semptomları yatıştıranlar dahil değildir. Sorun, bu yöntemin başlangıçta işe yarayarak, DEHB’si olan bireyi kısa vadeli de olsa yatıştırmasıdır.
Madde bağımlısı olan ya da geçmişte madde bağımlısı olan bireyler aslında kendi seçtikleri maddelerle umutsuzca iyi olmaya çalışan kişilerdir. Bağımlılık yapan maddeler rahatlatıcıdır. Ancak “çözüm” olarak başlayan bu geçici rahatlık daha sonra bağımlılığa, düşünmeden işlenen suçlara, aile içi şiddetine, tehlikeli işlere düşünmeden atılmaya, kaybedilen işlere, ilişkilere ve ölüme dönüşür. DEHB Sendromunu ilaçla tedavi etmekten kaçınan çoğu anne baba, terapist ya da doktor istemeden de olsa bireyin bağımlı olmasına yol açabilir. DEHB görülen her birey ilaç tedavisi görmek zorunda değildir. Ancak ilaçla tedavi edilmesi gereken vakalarda (yani bir uzman tarafından teşhis konulmuş) yakından takip edilen reçeteli ve kontrollu doğru ilaçla bağımlılığın önün geçilebilir. Doğru ilaç konsantre olmaya, dürtüleri kontrol etmeye ve enerji seviyesini dengelemeye yardımcı olduğunda kişi bağımlılık yaratan maddelerle geçici rahatlama yolunu seçmeyecektir.