Ağır hastalıklarda (özellikle psikotik grup içinde olan şizofreni, psikotik özellikli bipolar bozukluk, sanrılı bozukluk gibi) hastaların hastalıklarını tanıması ve kabullenmesi son derece güç olmaktadır.
Bu sebeple ilaç reddi veya tedavi uyumsuzluğu çok sık görülür. Zaman içinde hastaların tedaviye uyumları artmaktadır. Bu uyumsuz dönemlerde hastanın tedavisinin yakınları tarafından kontrolü çok önemlidir. Bazı hastalarda bu çok zor olsa da yine de iyi takip edilmek durumundadır.
İlaç reddi veya tedaviye uyumsuzluğun yüksek olduğu hastalarda hastayla konuşmak, durumu anlatmak çoğu zaman yararsız olsa da denenmelidir. Görece böylesi yumuşak yöntemlerin yanısıra tatlı/sert yaklaşımlar hastayı kışkırtmadan denenebilir. Hastanın sözünü dinlediği bir yakını örneğin işe yarayabilir. Tüm çarelerin tükendiği yerde psikiyatriste danışarak hastanın yiyeceklerine, içeceklerine katılabilir ilaçların denenmesi, zorlama, depo ilaçlar (enjeksiyon formundaki bir kısım uzun etkili ilaçlar) veya en son noktada hastaneye yatış zorla da olsa yapılmalıdır.